Çok yazmak istiyorum. Ama yazacak o rahat zamanı bulamıyorum. Ada evde pür enerji, bilgisayarın kapağını açmak bile artık bir hayal. Bu arada çok şeyler oluyor bitiyor, kaydedemiyorum, unutuluyor. Böyle olmaması gerek. Üzülüyorum. Ciddi bir derlenip toparlanmaya ihtiyacım var. Yapılan güzel şeylerin eskimemesi gerek...
Şimdi öğrencim gelecek, hatta biraz geç kaldı.
Ders bitecek, Ada'yla babası gelecek, e özlem her sorumluluktan ağır.
Kalbim ona gidecek.
Şimdi öğrencim gelecek, hatta biraz geç kaldı.
Ders bitecek, Ada'yla babası gelecek, e özlem her sorumluluktan ağır.
Kalbim ona gidecek.
Ama bu yazma açlığı çok ağır gelmeye başladı. Bir zaman sonra tutamayacağım, planlı ya da plansız, dökülecek kelimeler pıtır pıtır. Biliyorum.
Ama işte ne zaman? Ne zaman?
Ama işte ne zaman? Ne zaman?
2 yorum:
BENCE UFAKDAN BAŞLANMIŞ GERİSİNİN GELMESİ YAKINDIR
Yorum Gönder