Eller, kollar havada, dönüp duruyor bizimki pür neşe. Ağızda da bir şarkı. Nefes nefese ve hafif çığlıklı renklerle söylüyor:
"ÖÖöğ-letmenimm, canım benim canım benim, seni ben çok çok, çok çok seveliiim. Seen biiil ana, sen biii baba, lay lay lalalllaaaa..."
Son zamanların favori şarkısı bu. Babası sağolsun!
*
Bir öğretmen-öğrenci durumudur gidiyor evde. Ne okula giden çocuk gördü etrafında, ne bir okul gördü. Haa belki lafını duydu bir kaç kez. Çok sevdiği kuzenleri başladı mesela okula. Ama bu nasıl bir ilgidir anlayamıyorum! Arada sırtına babaannesinin hediyesi çok sevdiği hav hav çantasını da takıyor. "Ben öölenci oldum" deyip dolaşıyor evde bilmiş bilmiş.
Ama asıl oyunumuz farklı.
Evde öö-letmencilik oynuyoruz. Haliyle Ada piyano öğrenciliği rolünü sahipleniyor ve oyunu kuruyor:
"Anne, öölenci oliim mi?" (Her çeşit itiraz hakkını yok ediveren en tatlı ses tonuyla)
Ve sorular devam ediyor:
"Derse didelim mi?"
"Notalalım neede?"
*
Her şey salonda içerdeki dersin bitmesini bekleyen öğrencilerden dolayı oldu. Bir önceki ders uzadıkça, Ada'nın da öğrencilerle sohbeti uzuyor haliyle. Hele bu öğrenciler büyük öğrencilerse... (Piyano dersine bu sene bolca anne-baba katılıyor. Yaşasın her yaşta müzik!)
Benim dersler bitiyor, iki nefes alıp rahatlamaya salona geliyorum, atıyorum kendimi en rahat koltuğa. Ama tam da o anda... Hop, karşımdaki koltuğa da benim miniş kuruluveriyor! En cici haliyle yerleşiyor koltuğa.
"Notalarımı alabiliğ miim?" (Bu soruya, her zaman afallayıp, cevap bulamıyorum)
Sonra da buyuruyor (elde hayali notalar): "Didelim"
Zar zor koltuktan iniyor ve: İlk hedefimiz ders odasıdır, ileri! Gidiyorum tabii kuzu, kuzu peşinden, hesapta öğretmen ben!
Sonrası malum...
Piyano başında her çeşit palavra nota. Ama en gerçek şarkılarla...
*
Ah miniğim bu dersler harika da, bana ne zaman izin vereceksin çalışayım?
"ÖÖöğ-letmenimm, canım benim canım benim, seni ben çok çok, çok çok seveliiim. Seen biiil ana, sen biii baba, lay lay lalalllaaaa..."
Son zamanların favori şarkısı bu. Babası sağolsun!
*
Bir öğretmen-öğrenci durumudur gidiyor evde. Ne okula giden çocuk gördü etrafında, ne bir okul gördü. Haa belki lafını duydu bir kaç kez. Çok sevdiği kuzenleri başladı mesela okula. Ama bu nasıl bir ilgidir anlayamıyorum! Arada sırtına babaannesinin hediyesi çok sevdiği hav hav çantasını da takıyor. "Ben öölenci oldum" deyip dolaşıyor evde bilmiş bilmiş.
Ama asıl oyunumuz farklı.
Evde öö-letmencilik oynuyoruz. Haliyle Ada piyano öğrenciliği rolünü sahipleniyor ve oyunu kuruyor:
"Anne, öölenci oliim mi?" (Her çeşit itiraz hakkını yok ediveren en tatlı ses tonuyla)
Ve sorular devam ediyor:
"Derse didelim mi?"
"Notalalım neede?"
*
Her şey salonda içerdeki dersin bitmesini bekleyen öğrencilerden dolayı oldu. Bir önceki ders uzadıkça, Ada'nın da öğrencilerle sohbeti uzuyor haliyle. Hele bu öğrenciler büyük öğrencilerse... (Piyano dersine bu sene bolca anne-baba katılıyor. Yaşasın her yaşta müzik!)
Benim dersler bitiyor, iki nefes alıp rahatlamaya salona geliyorum, atıyorum kendimi en rahat koltuğa. Ama tam da o anda... Hop, karşımdaki koltuğa da benim miniş kuruluveriyor! En cici haliyle yerleşiyor koltuğa.
"Notalarımı alabiliğ miim?" (Bu soruya, her zaman afallayıp, cevap bulamıyorum)
Sonra da buyuruyor (elde hayali notalar): "Didelim"
Zar zor koltuktan iniyor ve: İlk hedefimiz ders odasıdır, ileri! Gidiyorum tabii kuzu, kuzu peşinden, hesapta öğretmen ben!
Sonrası malum...
Piyano başında her çeşit palavra nota. Ama en gerçek şarkılarla...
*
Ah miniğim bu dersler harika da, bana ne zaman izin vereceksin çalışayım?
Kayıtlar
11 yorum:
ay bayıldım kocamaaaaan bir maşallah...Bence süper parmakların temelleri atılıyor yavaş yavaş.Çekirdekten yetişiyor..Umuyorum ki bu heves böylece devam eder.Bunun yaş ortalaması kaçtır bilmiyorum ama yakın bir zamanda benimkine de bir adım attırmak istiyorum bu yönde..
fotoğraf tek kelimeyle mükemmel..
Ada müzikle büyüyor ne güzel çok şanslı, bize kısmet olmadı bir türlü tanışmak küçük ada ile..
* Hande, henüz ortada bir şey yok tabii ki. Ama keyif alıyor gerçekten. Bebekler bile müzik yapar, bu doğuştan doğamızda var. Ama iş şıkı şıkılar dışında bir enstürmana gelince, biraz beklemek gerekiyor. Hem bakalım o zaman hala bu heves devam ediyor olacak mı? Göreceğiz.
Bizim MT derslerine gelebilirsiniz :) Enstürman derslerine hazırlık için iyi bir başlangıç.
* Şeker, eşekkürler! Fotoğraf Ceyda'nın eseri!
* Güneş, bizim evde başka şansı yok zaten. Evet tanışamadılar bir türlü :(
ahahaha o küçük parmaklara bayıldım fotoğrafı büyütüp minik marmakları görmeyee çalıştım
umarım bu hevesi müziğe karşı hep devam eeder:)
okul konusuna gelince bunların hepsi mi böyle acaba
biz evde ağırlığı bizden çok hissedilen örtmenimizle yaşıyoruz:)
derslerimiz çantalrımız ödevlerimiz hiç bitmiyor sorma:)
Öyle tatlı söylüyolar ki bütün itirazlar çöpe gidiyor birdenbire : )
Ah ne güzel ne güzel..
Bayildim Adanin piyano basindaki bilmis hallerine.
Yapincak nasil ögretiyorsun Adaya piyano calmasini?? Merak ettim. Bizim bir arkadasimizin kizi su an 4,5 yasinda Chopin caliyor, babasi 2 yasinda basladi ögretmeye. Renkli noktalar yapistirmis tuslara ilk olarak. Simdi konser veriyor ufaklik.
Yetenek ve calisma, biri olmadan digeri olmuyor. Ama tabii onlara baski yapmamak, cocukluklarini yasamalarina izin vermek önemli olan.
sevgiyle
ah.. Masalım'ın hayalimin kurgusunu okur gibi oldum sanki.. O tuşlara abukta olsa, anlamsız da olsa, yürekten dokunuyor ya.. Notaları verelim ona. Onun o koltukta gerçek notalarıyla, en içten vuruşlarını da görürüz insallah.. Çok sanslısın ada.. Ben de annemin kucağında basmak isterdim önce o abuk notalara.. :)
* Meltem, kolay gelsin, öğrenci olmak zor :))
* Canfeza, haklısın kesinlikle öyle, tatlı dilli minişler :)
* Elaselin, aslinda ogretmiyorum, henuz birebir ogrenme yasinda degil ancak ne duyduysa, ne gorduyse de, bu konuda algilari cok acik, hemen aliyor.
Su anda Music Together'la temelini aliyor, ritm ve duyus. Biraz parmaklari buyuyup, konsantrasyonu guclendiginde, ilgisi bu sekilde devam ederse baslariz, neden olmasin? Ne kadar erken o kadar iyi sonucta... Zorlamadan ve istedigi surece tabii!! Simdilik sadece "keyfine caliyor", sesler dunyasini kesfediyor...
Yorum Gönder