23 Kasım 2008 Pazar

Evrenin Sırrı

Haftasonu müzikal buluşmamızdalardı ailecek. Bu gece sadece kendisi geldi. Anlattı. Biliyorduk aslında. İlkokul arkadaşımız değil mi? Son 15 yılın emeğini taşıyor sırtında. Bir emek ki, bir evren ağırlığında! Tek bir kamburu yok ama, dimdik karşımızda.

Bana göre beynimin az çalışan yarısına ait uzak ve görkemli konuların hakimi Erk. Fizik ve koluna taktığı felsefe. Ünlemsiz yazıyorum, ünlem yanında 'espri' gibi kalır çünkü: Erk, evrenin sırlarının peşinde.

Hayallerinin peşinden giden, beynini kullanmayı bilen, kabul edileni dürtmekten korkmayan, araştıran, eleştiren, cesaretle inandığını savunan, ilkeli bir bilim insanı Erk Durgun.

Erk bu gece beni düşündürdü...

**
Adakızım senin blogun bu, dolayısıyla sana geleceğim:
Aklını bağımsızca kullanmayı bil küçük kızım, öğren, sorgula, hayaller kur, inan, üret. Beynini özgür bırak. Korkma.

...Tamam mı minik bebeğim?

2 yorum:

Mine dedi ki...

vay be diycem baska da bir sey diyemiycem!

Adsız dedi ki...

Yapıncak, her zamanki çarpıcı anlatımınla beni anmışsın, çok teşekkür ediyorum.

Açıkcası, tek yaptığım içimdeki meraklı çocuğun sorularının peşinden gitmek. Bilemiyorum, birşeyleri doğru anlayabildim mi, ve anlayabildiklerimden de emin olabilir miyim hiç bilemiyorum...

Yine de denemek lazım değil mi?