Geldi, iki haftaya yakın kaldı, kızını toparladı ve biraz önce gitti. Giderken "gözüm arkada kalmayacak" dedi.
Ankara takımı tam olmalıydı, haftasonu da hastanedeki melekler kalkıp İstanbul'a geldiler. Moral vermeye. Bana huzur, Ada'ya bayram yaşattılar. Teşekkür ettim hepsine can-ı gönülden. Onlar da teşekkür ettiler Ada gibi bir kız doğurduğum ve onunla böyle güzel bir haftasonu geçirebildikleri için.
İnsanın bazen desteğe ihtiyacı oluyor. Bazen aile, bazen arkadaşlar imdada yetişiyor. Büyümeye gebe sorunlar daha gözükmeden siliniyor, unutulup gidiyor.
Annemin gözü gerçekten arkada kalmayacak gibi görünüyor. Bizim için, çekirdek ailemiz için yeni bir dönem başlıyor. Öyle hissediyorum...
*
Haftasonu Büyükada'daydık. Yazın son günleri. Ada havası minik Ada'ya çok iyi geldi. Denize girdi, toprakta yuvarlandı. Kalabalıkla şenlendi. Hastalıktan bocalamış uyku düzeni rayına girmeye başladı. Bense ne dinlendim, ne yoğunlaşıp çeviriye kafamı verdim. Ama bolca piyano çaldım, kuş sesleri eşliğinde, geceyarılarına kadar. Ne iyi geldi...
Ufaktan br fotoğraf krizi yaşıyoruz. Krizden çıkar çıkmaz buraları renklendirmek üzere tekrar uğrayacağım.
Ufaktan br fotoğraf krizi yaşıyoruz. Krizden çıkar çıkmaz buraları renklendirmek üzere tekrar uğrayacağım.
Kayıtlar
4 yorum:
gel mutlu gel keyifli gel gülen yüzünle gönlümüze yeterki sen gel resimler nerde :(
kuşlardan aldığım haberlere göre düzen ucundan ucundan tekrar oturuyormuş uyku işiyle başlanmış rutine hayırlı olsun yeni güzel günler geridekiler orda kalsın adakız ilerilere bakıyor
adakızı ve cici annesi yapıncağı kocaman öptük sevgiler
her şey iyi hoş güzel mutluluk ve keyif verici. yüzler güldükçe orda bize de bulaşır taa buralardan. ama fotoğraf desteğine ihtiyacımız var yapıncak. adakızın yumuk yumuk kollarını hayal etmek yetmiyor. foto krizinin çözülmesine öncelik vermenizi talep ediyoruz nacizhane :)
Ah ah benim de elimde yok ki fotoğraflar. Makinemin şarj aleti kayboldu ve şu an başka makinelerle çekilen fotoları bekliyorum. Birkaç tane telefonla çekmiştim ama nasıldır ki?
Annecik ve Cakil's mom, bizden de sevgiler size.
Aman ne güzel. Yazilarinin arasina kus civiltilari sinmeye basladi... Harika harika. Devam...
Yorum Gönder