Sabah, Öğlen, Akşam

Sabah harikaydı. Yepyeni miniklerle tanıştım, ve güleryüzlü annelerle. Dans etmek iyi geliyor bana, en klasiğinden söyleyeyim, "birlikte müzik yapmak" iyileştiriyor beni. Mutlandırıyor.

**

Beynimde müzikler dönüyor. Hepsi birbirine karışmış durumda. Music Together'ın yeni şarkıları, deneme derslerinde söylediğimiz eskileriyle karışıyor; kendi çaldığım eserler, öğrencilerime verdiğim ödevlerle; Ada'nın favori şarkıları, babasının favori Afrika şarkılarıyla birlikte tınlıyor kulağımda. Tüm bunlar olurken, telefonlar çalıyor, kapılar çalıyor, Ada mız mız mız yapıyor, Sultan elektrikli süpürgeyle vız vız vızzzz yapıyor.

Gerçek tatil yaşayamadan asıldım işlere. Her koldan. Ev işi, miniğin işleri, müzik işleri, öğrenciler, özel işler, özel ötesi işler... Bundan dolayı mı bu erken gün ortası yorgunluğu? Bu gün ortası yoğunluğu?

**

Bugünün sorumluluklarını bitirdim. Basket maçı seyrediyorum. Heyecanlı ve hızlı. Ama takip edemiyorum. Çünkü beynimin hızını onun hızına indiremiyorum! Düşünebiliyor musunuz? 12 Dev Adam'ın hızı yavaş geliyor. Beynim dönüyor. Duramıyorum. Yorgunluk mudur bunun adı, yoksa adrenalinim mi fazlalaştı n'oluyor, bilemiyorum. Ama "kaptırdım gidiyorum"...