Sıccaaak bir gün. Yapış yapış...
Yine de, biliyorum kızdıracağım ama, kışın gelmesini istemiyorum. Tamam o kadar sıcak ki nefes alamıyorum, tamam ne giysem ter içinde kalıyorum, tamam kalbim de pek memnun değil bu işten; ama henüz yazı yaşayamadık ki biz. Şöyle tuzlu suyuyla, güneş kremi kokusuyla, çıtır çıtır kumuyla... Olmadı. Olamazdı zaten. Okudukça blogları imrendim, o bebeklerle o annelerle sahillere indim, yazı kokladım. Ben de yüzmek istedim mintoşumla şapur şupur. Kumdan kaleler yapmak istedim ya da. Ama n'apalım, mümkün olmadı.
Yine de, biliyorum kızdıracağım ama, kışın gelmesini istemiyorum. Tamam o kadar sıcak ki nefes alamıyorum, tamam ne giysem ter içinde kalıyorum, tamam kalbim de pek memnun değil bu işten; ama henüz yazı yaşayamadık ki biz. Şöyle tuzlu suyuyla, güneş kremi kokusuyla, çıtır çıtır kumuyla... Olmadı. Olamazdı zaten. Okudukça blogları imrendim, o bebeklerle o annelerle sahillere indim, yazı kokladım. Ben de yüzmek istedim mintoşumla şapur şupur. Kumdan kaleler yapmak istedim ya da. Ama n'apalım, mümkün olmadı.
Olsun. İstekler dursun bir kenarda. Şimdi ileri bakma vakti.Hava 30 küsur derece de olsa, yüzümüzü döndük yeni mevsime. Yeni başlangıçlar mevsimine. Kimin blogunda okudum, benim için yeni yıl Eylül'dür diye. Bu sene Ekim'e ertelenmiş olsa da, benim için de öyledir. Ekim'in 14'ü ise ameliyat sonrası verilen 3 aylık iyileşme süremin sonu.
Yeni hayatımın başlangıcı bir anlamda.
Çoğunlukla benim olayların etkileri sonucu, şimdiye kadar yuvarlanıp gittik bir bakıma. Yine de, bu kadar uzun sürer miymiş, bir "ayar bulmak" şaşıyorum. Ama işte ailecek kıvrıla kıvrıla düzene giriyoruz, çukurlara gire çıka düz yollara kavuşuyoruz. O arada da canımız miniğimizi büyütüyoruz. Tüm hızıyla değişiveren büyüme çizgisini, algı gelişimini, yeni becerilerini izliyoruz. Hayretle.
Sıcak bir gün, yazı yaşayamadım, kışı özlemiyorum, ama sonbaharı bekliyorum. Kızımla çıtır çıtır yapraklara basacağımız günleri. Ciğerlerime serin havayı çekeceğim yürüyüşleri. Adakız'ımla beraber kucaklayacağımız yeni hayatımızı. Hadi rüzgar, es bu tarafa, serinliğinle beraber güzelliklerini getir bize.
Yeni hayatımın başlangıcı bir anlamda.
Çoğunlukla benim olayların etkileri sonucu, şimdiye kadar yuvarlanıp gittik bir bakıma. Yine de, bu kadar uzun sürer miymiş, bir "ayar bulmak" şaşıyorum. Ama işte ailecek kıvrıla kıvrıla düzene giriyoruz, çukurlara gire çıka düz yollara kavuşuyoruz. O arada da canımız miniğimizi büyütüyoruz. Tüm hızıyla değişiveren büyüme çizgisini, algı gelişimini, yeni becerilerini izliyoruz. Hayretle.
Sıcak bir gün, yazı yaşayamadım, kışı özlemiyorum, ama sonbaharı bekliyorum. Kızımla çıtır çıtır yapraklara basacağımız günleri. Ciğerlerime serin havayı çekeceğim yürüyüşleri. Adakız'ımla beraber kucaklayacağımız yeni hayatımızı. Hadi rüzgar, es bu tarafa, serinliğinle beraber güzelliklerini getir bize.
Kayıtlar
6 yorum:
Fotograf kriziniz asilmis bakiyorum. Ne güzel fotolar bunlar...
Sonbahara az kaldi desene. Bizim buralara ise kis geldi bile Yapincak. Bosver tadni cikar günesin, biz üsüyoruz, günesi özlüyoruz, size imreniyoruz...
ya bu kızı bi bana gönder şöyle mıncık mıncık yapayım sonra yine al bu kızlar büyüdükce ne şekerleşiyorlar ya bende bi tane kız istiyorum ALLAHım
yapıncak öp o ballı ellerden ve yanaklardan lütfen benim için
bu yaz izinliydin sen gelen ilkbahardan atarsın kendini denize kuma güneşe sen şimdilerinde tadını çıkar
Aslında aşılmadı :) Fotoğraflar benim değil, bu blogdaki en güzel fotoların sahibi Ceyda'nın. (Bkz: adochka.deviantart.com)
Özlem, sen de serin havayi icine çek bizim icin...
Ada kızın fotoğraflarını büyütüp bakakaldım bir süre. Cana yakın, canıma yakın şey... Öp onu benim için lütfen...
Tuhaf ama ben de kararsızım bu konuda. Bu yapış yapış günler bitsin istiyorum artık. Ve meteoroloji hava birden soğuyacak dedikçe de kış geliyor diye üzülüyorum. Her şeye rağmen bizim için güzeldi yaz. Ama keşke hep bahar olsa... sevgiler...
Beklediğin günler geldi. Yağmur yağdı yağacak. Güzel günler geliyor Yapıncak. Neşeli, sağlıklı güzel günler...
Yorum Gönder