Ateşböceği

Size de oldu mu bilmiyorum. Heyecanınızı paylaşamadığınız, üzüntünüzü anlatamadığınız zamanlar oldu mu? Hiç, bir uzaylı gibi hissettiniz mi kendinizi? (Daha çok soru sıralamıştım da, o edebiyat hoşuma gitmiyor. Sildim. Ama silmek hissetmemek anlamına da gelmiyor tabii, biliyoruz).

Ayrıntıya girmek hoş olmaz. Aile sohbeti açık alanda yapılmaz. Konu benim heyecanla sarıldığım "işlerimle" ilgili. Hayat boyu çalıştıktan sonra, verdiğim uzun aranın sonucunda tekrar çalışma hayatına dönmek arzum. Biliyorsunuz zaten hikayeyi... Ama canım kızım, bebeğim de olduğu için, "iş" zaten part-time'ın da part-time'ı. Haftada birkaç saat hepi topu. Doktorum izin vermiş, üstüne ben biraz daha "istirahat zamanı" eklemişim.

Başlayacağım.
Çalışıyorum.
Harıl harıl.
Heyecanlıyım.

Eeee?

Yazıyorum. O kadar çirkin geliyor ki laflar, siliyorum. Yazıyorum, okuyorum, sinirleniyorum, siliyorum.

Yazmayacağım. Canım sıkkın. Siz de yorum yazmayın. Unutalım mı? Unutalım.
(Sanki kolay bir şey)