Bebek bebektir demeyin. Bu minikler çoook çabuk büyüyorlar -bkz.foto. Dün bir türlü karşılaşıp tanışamadığımız şeker Duru bebekle tanıştık. Güzel bakışlı, bitirim dudaklı, iyi huylu bir minik bebek. Bizimki ise, artık ses denemeleri yapan, her bulduğu şeyi lüp ağzına atan, yemek olsun ne olursa olsun diyerek, eline geçen her yemeliği midesine indiren bir küçük canavar.
Dün plan Göztepe'de başlayıp Feneryolu'nda bitecek olan 23 Nisan yürüyüş ve etkinliklerine katılmaktı. Duru bebekle, anne-babası da bu plana bayıldı. Ama ah, Ada'nın uyku saatinin dışına çıkmak mümkün mü? Kızım dışardan gelen bangır bangır müzik gürültüsüne, şen çocuk çığlıklarının inadına 1-3 uykusunun bir dakikasını bile feda etmeden uyudu. Eğlence kaçtı.
Biz de ancak yerleri süpüren renkli konfetilerin, yorgun ama heyecanlı çocukların taşıdığı renkli balonların ve yürüyüşten dönen tatlı kalabalığın arasında yürüyüşümüzü yaptık. Sonra da bir güzel pazar ziyafeti çektik. Bizi yerken görüp haksızlığa dayanamayan Ada'nın eline ilk kez bir ekmek parçası verdim veeee tabii ki küçük canavar bu fikre pek bayıldı.
Afiyet olsun minik bebeğim. Ama bundan sonra çok uyuyup hayatı kaçırma, tamam mı? Hem bahar da geldi, annenin içi fıkır fıkır.
1 yorum:
Merhaba,dün Duru ve bizim için de çok güzel bir gündü...
Yorum Gönder