Blog Talk

Diğer blogumu saymazsak bu işte yeniyim. İlk önce farklı şehirde yaşayan ailem ve arkadaşlarım için böyle bir şey düşünmüştüm. Ada'nın gelişimini izlesinler diye. Sonra baktım, ihtiyacım da varmış yazmaya, evde yalnız başına bebeğini büyüten bir anne olarak, paylaşmaya. (Tabii yalnızlık sadece gündüzleri, babamız akşam yardıma geliyor ama Adakız da çoğu zaman uyumuş oluyor).

İşte böyle yazmaya başladım. Yazdıkça okudum da. Öyle güzel bloglar buldum ki; şeker mi şeker bebeklerle tanıştım, harika annelerin hikayelerini dinledim. En çok takibettiğim bir kısım adresin de linklerini yanda verdim. Siz de okuyun.

Çünkü biliyorum bu anneler -ve de az da olsa blog yazarı babalar, paylaştıkça sevinçlerini büyütüyor, üzüntülerini azaltıyorlar. Yazıların altındaki yorumları okursanız anlarsınız. Ayrıca her bir blog bir deneyim hikayesi, sizden önde giden annelerin hikayesi, bebeğiniz için bir ön hazırlık oluyor mesela. Ya da benzer içseslerine sahip olduğunuzu fark ediyor, seviniyorsunuz.

Böyle günlükler tuttukça -yazılı ya da elektronik- geçen zamanın da sanki çok daha farkında oluyorsunuz. Bu sefer bu farkındalığı pozitif anlamda söylüyorum. Farkında yaşamak manasında.

Bir süre uzak olabilirim bu sayfadan (henüz bilgisayarımı götürüp götürmemeye karar vermedim). Götürsem de belki yazmaya vaktim olmayabilir. Ne de olsa çok yoğun bir bir hafta geçecek. Ben yokken siz de diğer blogları keşfedin, güzel bebeklerle tanışın, anne babalarla özdeşleşin. Hadi bakalım şimdilik hoşçakalın.