Kelebek

Dünden beri Ada'yla heyecanla bugünü bekliyorduk. Ada'nın arkadaşı Kerem gelecekti. Çok oynayacak, çok eğleneceklerdi. Aman ne güzel olacaktı.

Kerem gelmedi. Annesi tek gelince nerdeyse evsahibi tarafından kapı dışarı ediliyordu, ama hadi neyse...

İlk anın hayalkırıklığını atlattıktan sonra, Handoş'cuğumla o kadar güzel vakit geçirdik ki... Adakız yine 'saatlerinde' uyurken, biz de rahat rahat sohbet etme fırsatı bulduk. Biriken o kadar çok şey varmış ki konuşmak için. Bebekli annelerin bebeksiz sohbetler edebildiğini unutmuşum. İyi geldi, bunun da tadı başkaymış. Ama tabii...alttaki kuşa da ihanet edemem. Uyandığı andan itibaren, yine o ve sadece oydu -e Kerem gelmediğine göre!

Hande Teyze'siyle o kadar eğlendiler ki; şarkılar, danslar, kahkahalar. Kocaman da bir kelebeği oldu miniğimin, tüm gün nasıl onu arı zannedip, vızzz vızzz oyunu oynadım, ben de ona şaşıyorum!