Montessori grubumuzun bu haftaki teması "spor"du. Bir fotoğraf sıkıntısı var hayatımda. Yaşananları kaydetmeyi son derece önemsediğim iki olayda, hiç fotoğraf çekemedim: Son iki Music Together dersi ve Büyükada Şan-Piyano Resitali.
Bu seferse BEÖ aktivitemiz için buraya ekleyeceğim fotoğraf yok. Fotoğraf çekmeyi bekledikçe yazmayı erteliyorum. Biraz daha geç kalırsam hafta bitecek, aktiviteyi kaydetmemiş olacağım.
Onun için...kısa keserek, hemen başlayayım. Fotoğrafımız yok, çekersek anında burda ama.
Tema "spor". Sportif aktivite yaptıracağım Ada'ya. Yaptık, hem de bol bol. Aslında günlük rutinimizin bir kısmını zaten bu aktiviteler oluşturuyor, doğal olarak. Ama bu hafta daha bilinçliydik.
Ada bazı hareketlerinde biraz önden, bazılarındaysa biraz arkadan gidiyor her yaşıtı gibi. Oturmayı, dönmeyi erken erken beceren kızım, ayakları üzerine basmayı mesela çok geç öğrenmişti. Bunun bir sebebi de benim ona yol göstermekte geç kalmamdı. Geçen haftalarda sadece bir haftalık çalışma sonucu ayakların da önemli bir organ olduğunu, hatta onlarla pek de eğlenceli şeyler yapılabileceğini fark etmişti Adakız.
Bu hafta bir-iki hareket üzerinde daha yoğunlaşalım istedim. Çok çalıştık: Ellerinden tuttum yürüdük -her bir adıma hep birlikte "hoop, hoop" diyerek! Ve yüzüstü yatış pozisyonundan geri dönmeyi öğrendi Adakız. Sonunda.
İkincisinde o kadar inatçıydı ki, en az 4-5 aydır kolayca sırtüstünden yüzüstüne dönerken, bir türlü tersini yapmak aklına gelmiyordu. Bazen bu, geceleri panik halinde uyanmasına da sebep oluyordu. Sırtüstünden fark etmeden yüzüstüne dönüp, elleri üzerinde kalıp napacağını bilemiyordu. Zavallı bir durum yani.
Sonuç: Anneye babaya görev düşüyor, bir şeyi bol tekrarla gösterirsen, çalıştırırsan, oluyor. Öğrendi minik. Henüz gece panik halindeyken bu yeni yetiyi hatırlayıp dönmeyi becerir mi bilmiyorum ama normal zamanda artık her iki yöne dönebiliyor. Diğerinde ise, evet bol bol evde hop hop yürüyouz, üşenmeden, bacakları böylece daha da güçlenecek bebeğimin. sonra da gerçek adımlar gelecek. Gelecek mi gerçekten?
Bu seferse BEÖ aktivitemiz için buraya ekleyeceğim fotoğraf yok. Fotoğraf çekmeyi bekledikçe yazmayı erteliyorum. Biraz daha geç kalırsam hafta bitecek, aktiviteyi kaydetmemiş olacağım.
Onun için...kısa keserek, hemen başlayayım. Fotoğrafımız yok, çekersek anında burda ama.
Tema "spor". Sportif aktivite yaptıracağım Ada'ya. Yaptık, hem de bol bol. Aslında günlük rutinimizin bir kısmını zaten bu aktiviteler oluşturuyor, doğal olarak. Ama bu hafta daha bilinçliydik.
Ada bazı hareketlerinde biraz önden, bazılarındaysa biraz arkadan gidiyor her yaşıtı gibi. Oturmayı, dönmeyi erken erken beceren kızım, ayakları üzerine basmayı mesela çok geç öğrenmişti. Bunun bir sebebi de benim ona yol göstermekte geç kalmamdı. Geçen haftalarda sadece bir haftalık çalışma sonucu ayakların da önemli bir organ olduğunu, hatta onlarla pek de eğlenceli şeyler yapılabileceğini fark etmişti Adakız.
Bu hafta bir-iki hareket üzerinde daha yoğunlaşalım istedim. Çok çalıştık: Ellerinden tuttum yürüdük -her bir adıma hep birlikte "hoop, hoop" diyerek! Ve yüzüstü yatış pozisyonundan geri dönmeyi öğrendi Adakız. Sonunda.
İkincisinde o kadar inatçıydı ki, en az 4-5 aydır kolayca sırtüstünden yüzüstüne dönerken, bir türlü tersini yapmak aklına gelmiyordu. Bazen bu, geceleri panik halinde uyanmasına da sebep oluyordu. Sırtüstünden fark etmeden yüzüstüne dönüp, elleri üzerinde kalıp napacağını bilemiyordu. Zavallı bir durum yani.
Sonuç: Anneye babaya görev düşüyor, bir şeyi bol tekrarla gösterirsen, çalıştırırsan, oluyor. Öğrendi minik. Henüz gece panik halindeyken bu yeni yetiyi hatırlayıp dönmeyi becerir mi bilmiyorum ama normal zamanda artık her iki yöne dönebiliyor. Diğerinde ise, evet bol bol evde hop hop yürüyouz, üşenmeden, bacakları böylece daha da güçlenecek bebeğimin. sonra da gerçek adımlar gelecek. Gelecek mi gerçekten?
Kayıtlar
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder