12 Mart 2008 Çarşamba

Bir Doğumgünü, Bir Ziyaret ve Ağlayan Bir Kız


Melisa birinci yaşgününü kutladı dün. İyi ki doğdun Melisa! Çok güzel bir doğumgünü partisiydi, ve de çılgın! Arhan, Uluç, Mehmet, Alya ve Ada hep birlikte Melisa'nın doğumgününü kutladılar. Herkes çok eğlendi. Melisa tam bir prensesti, Mehmet'le Uluç çığlıklarla anlaşan, birbirlerinin her hareketine karşılık veren iki sıkı dost. Alya, annesinin yardımıyla yürümeye başlamış ve dün çok şıktı, her zamanki gibi. Arhan uykusunu tam alamadı bir türlü, mahsundu tüm gün. Bizimki ise...sıkıntılı ve mokur mokurdu! Uymadı yani dekora. Ve hatta ağladı! Uzunca bir süre hem de.


Ada'nın ağlamasına alışık değiliz. Gerçekten hep sorunsuz, sıkıntısız bir çocuk oldu. Çocuktur ağlar deriz ama mokurdanmalar dışında gerçekten ağlamasını pek duymadık diyebilirim. Ama işte değişiyorlar. Haftasonu da Ceyda'da ağladığını söylemişti babası. Ona göre beni özlemişti. Bence özlemek değil olay. Fazla heyecana gelmesi, fazla uyarılması. Dün de kendinden büyük arkadaşlarının neşeli çığlıkları, bir sürü oyuncak ve bol hareket yordu bence Ada'yı. Henüz o safhaya gelmedi tabii. Başedemedi minik kuzu.

Alışacak ama zamanla, hatta o da çığlıklara katılacak. Bakalım o zaman ben alışacak mıyım? Minik öyle yorulmuş ki; bu sabah 1 saat 10 dakika geç kalktı, görülmüş şey değil!

Tabii sadece doğumgünü değildi dünkü aktivitemiz. Akşam da Tolga ile Deniz ziyaretine geldiler Ada'nın. Sonunda. 7.5 ay rötarla! Ama olsun iyi ki geldiler. Keşke daha çok gelseler. Bana sanki kucaklarındaki şey onlara çok yakıştı gibi geldi!

2 yorum:

Hale dedi ki...

hayırlı olsun.ben mehmetin anneannesi.artık ada yı buradan takip ederim.ada dahil mehmetimin bütün arkadaşlarını çok seviyorum.onlarin gelişimini, yaptıklarını, birbirleriyle olan beraberliklerini ,iletişimlerini görebileceğim.böyle bir olanak sağladığın için ,sana teşekkür ediyorum.evlatları sonra da torunları uzakta olanlar beni en iyi anlayanlardır.ben artık mehmetımden sonra ada mın blogunun yakın takipçisiyim.sizleri öpüyorum

Yapıncak Gürerk dedi ki...

O kadar mutlu ettiniz ki ziyaretinizle. Ve...gözümü yaşarttınız! Bu blogu ben de en çok kimler için yazıyorum biliyor musunuz? Ada'nın anneannesiyle dedesi için ve tabii uzaktaki, dostlarımız, akrabalarımız için. Biz de her gun Mehmet'in blogunu ziyaret ediyoruz. Çok sevgiler yolluyoruz size kizimla.