tag:blogger.com,1999:blog-3114786805691592172024-02-08T13:18:47.301+03:00ADA KIZIMMiniğim, canım, kanım, kızım. Ada kızım. Bu sayfa sana ve seninle gecirdiğimiz hayatımıza ait...Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.comBlogger322125tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-21755943120485135642012-03-12T12:05:00.005+02:002020-07-14T09:58:11.342+03:00Piyano Başında Eğleniyoruz...<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/XySiVv9UHwE" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe><div><br /></div><div><div style="text-align: justify; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Eline bir nota tutuşturuyor, ben evin neresindeysem yanıma gelip "<i>zırrın</i>" diyor bir el havada, hesapta kapıyı çalıyor. Açıyorum "<i>gacıırt</i>". İnce bir ses, kafa yana eğik: "Merhaba öğretmenim ben geeldim." Tavır Ada'da alışık olmadığım bir tavır. Fazla 'cici', hafif çekingen. Hoşuma gidiyor. "Gel bakalım" diyorum, neredeyse titreyerek piyanonun başına oturuyor, özenle notayı yerleştiriyor. O andan itibaren, Ada başka biri:</span></div><div style="text-align: justify; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Öğrencim.</span></div><div style="text-align: justify; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Bu senaryo tamamen ona ait. Çok istekli gördüğümde, haftada bir gün bir ders saatimi ona ayırmayı düşünmüştüm. Olmadı, durum böyle bir şekil aldı. Her gün en az bir-iki '5 dakika'. Bu senaryoyla. Tam da ders sayılmaz aslında. Hala o beni yönetme hevesinde!</span></div><div style="text-align: justify; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify; "><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ne olursa olsun eğleniyoruz, biraz çizgi dışı gitsek de, öğreniyor. Ve bu benim çok hoşuma gidiyor. An değerli, çocuklar TonTon gibi. Bugün böyle, yarın bir "Değiş TonTon" diyorlar, tepetaklak oluyorlar. Gittiği yere kadar gitsin bakalım, zevkle, keyifle...</span></div></div><div><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com13tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-24615672049071177322012-01-26T01:05:00.004+02:002020-07-14T09:59:28.825+03:00Elde Var BirBunca ayı kaçırıp geri dönüp kalakaldığımda düşündüm, neler yazmak isterdim en çok diye. <div><br /></div><div>Bir koca yaz var mesela atladığım, kollukları atıp, yüzeradam olduğu, kendi kendine yüzmeyi öğrendiği, sadece büyükler havuzuna girdiği. Ya da... tam bir yıl önce ilk gittiği klasik müzik konseri var mesela, devamına daha da büyüklerin eklendiği, bir değişik heyecan yaşadığı. Sonra, yeni zaman haberi, piyanonun yanında kemana da başlaması işte, hatta bana eşlik etmesi Brahms sonat çalarken, keman partisini çalıyormuş-muş gibi yapması. Ya da ya da kusma fobisi tabii. Evet evet, kusmuk fobisi de diyebiliriz, okulu bırakma sebebi olan, kuyruğum olmaya terfi ettiği, her saniye birlikte geçirdiğimiz çoook zor bir üç ay var mesela. E sonra, sonrası büyük mesele, yeni okulu var sırada, hayatına girecek yeni arkadaşlar, yeni bir sistem, yeni bir dil. Ve tabii kaçan kaçlarca şey, onlarca sohbet, hafızamda kalan yüzlerce görüntü, binlerce anı...<div><br /></div><div>Her geri döndüğümde -ki bu sefer ara çook uzun olmuş, hep yazsaydım diyorum. Bin pişman boyun büküyorum. Çünkü hafıza da silikleşiyor, renkler matlaşıyor. Maalesef... Bunların adı 'elde var bir' işte.</div></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-13491748141098044632011-07-26T22:05:00.003+03:002020-07-14T10:00:12.015+03:00Ve Dört Yaşında Oldun!<a href="http://2.bp.blogspot.com/-3JuVMvW2tj8/Ti8QY7ktrWI/AAAAAAAAGzA/Hq0fkdpieOo/s1600/DSC_0087.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 268px;" src="http://2.bp.blogspot.com/-3JuVMvW2tj8/Ti8QY7ktrWI/AAAAAAAAGzA/Hq0fkdpieOo/s400/DSC_0087.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5633739679358365026" /></a><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Bu hayatta en güzel müzikler eşliğinde danset, en güzel melodileri fısılda etrafına. </span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Çal, söyle, gül, eğlen. Mutlu ol, mutluluk ver. Yaşa.</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Hep sağlıkla...</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">İyi ki doğdun minik kızım. Ve iyi ki bu dört yıldır seninle birlikteyim.</span></span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-27229068102529347202011-07-18T11:26:00.009+03:002020-07-14T10:00:28.041+03:00Bu Parçanın Adı: Bebeğim<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dxwyjy41aI4j6LYBembMXyMTrLPdVpzgASmrRZM7j_fqfTD--USHh1AhkjxRRLtVZe6F1NaCKqYqz6PN1VGSQ' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe><br />
<div>
<br /></div>
<div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Çaldığı bu parçanın adı "Bebeğim". </span></span></div>
<div>
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">...O da benim bebeğim. İsterdim ki -</span></span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">ne hakkım varsa?</span></span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">- resim yapsın. Hani ille aileden bir şeyler geçiyorsa beceri olarak, resim olsun yapacağı. Sorarlardı ve eklerledi, "Çocuğunun ne olmasını istersin? O da piyanist olsun!" Aman ha derdim, çok zor, yazık olur. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">O sormadı, ben söylemedim. Sadece sevdi sanki müziği doğduğundan beri. Bir de Music Together vardı, kuşkusuz etkisi oldu. En çok etki ise benim evde çalmam sanıyorum, gelen giden öğrenciler sonra. Hani anne ne yaparsa çocuk onu yapıyor, hani en yakın model biziz ya. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Nasıl ki </span></span><a href="http://www.musictogetherist.com/"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Music Together</span></span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">'ın ilk denemelerini evde Ada ile yaptım, </span></span><a href="https://piyanova.musicteachershelper.com/"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Piyanomini</span></span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">'yi de ilk onunla testten geçirmiş oldum. Bu sefer hatta tersten oldu. Yani Ada yönlendirdi beni, ben şekil aldım. Olur mu, dedim. Oldu. Oluyor. Olmakta yani, heyecanla yol alıyoruz yeni programda. Piyanomini'nin ilk sınıfı insan önünde ilk dinletisini gerçekleştirdi bile. </span></span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Bir veri mi? Neden olmasın?</span></span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"> Music Together'a daha minicik çocukken başlayan çocuğum Can Ege, bireysel derslere geçti bile mesela. Ailesi izin verirse, onun konserini burada yayınlamak isterim.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Ada asi bir arkadaş, biliyorsunuz. Yo, aslında tamam, tatlı, bal, lokum... Ama bir şey öğretmeye kalkarsanız kaplan kesilir, reddeder, hırçınlaşır, uyarırım. Bunun için; öğretemiyorum! Ama yine bunun için o sınıfta. Çünkü Piyanomini'de öğretmek-öğrenmek yok. Biraz Music Together gibi. Bu yazı reklam yazısı değil. Onu daha açık yaparım bir ara :)</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Bu yazı Ada'nın piyanodan ilk anlaşılır ses çıkarmaya başladığı bu yaşların kaydı. Sevgisinin ilanı. Bazen kapımı aşındırıp, hadi ders yapalım diye bezdirmese beni veya dersimsi birlikteliklerimizde asi yanıyla birden tepeme öğretmen kesilmese çok daha memnun olacağım. </span></span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Ama benden kime ne?</span></span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"> O istediği gibi oynuyor piyanoyla, çoğu zaman kendi 'beste'lerinin peşinde, her defasında değişen ve gelişen motiflerle; şimdi şimdi duyduğu şeyleri çıkarmaya çalışıyor bir çaba, çoğunlukla kızgın kendine, daha iyisini istiyor. Ama işte tuşlar elinde hamur gibi, sesler kulağında sürekli bir hareket. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Göreceğiz bakalım bu heves ne kadar sürecek?</span></span></div>
Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-85223186286040537442011-07-06T23:29:00.002+03:002020-07-14T10:00:46.559+03:00İlk Dinleti :)<a href="http://3.bp.blogspot.com/-wwTPFLhs3T0/ThTGUf-r0qI/AAAAAAAAGwA/N4hvrgJ6PWQ/s1600/ilk%2Bdinleti%2B2011.JPG" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-wwTPFLhs3T0/ThTGUf-r0qI/AAAAAAAAGwA/N4hvrgJ6PWQ/s400/ilk%2Bdinleti%2B2011.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5626339889976693410" /></a>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-49052537409389357462011-04-13T21:55:00.006+03:002020-07-14T10:00:59.618+03:00Yatağının Adı<a href="http://3.bp.blogspot.com/-KLDC5qA7qho/TaX2sGJLLlI/AAAAAAAAGtA/CPCAorwuuEg/s1600/IMG_0370.jpg" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 300px;" src="http://3.bp.blogspot.com/-KLDC5qA7qho/TaX2sGJLLlI/AAAAAAAAGtA/CPCAorwuuEg/s400/IMG_0370.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5595149349501480530" /></a><br /><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">Altı aydır "ben erkeğim" diyen, kızlarla ilgili her şeyi reddeden kızımdan duyduklarıma inanamıyorum. Aramızda geçen bir sohbeti aynen aktarıyorum:</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ben:</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ada'cım sana yeni bir yatak alma vakti geldi. Ne renk olsun yatağın? Tercih ettiğin bir renk var mı?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ada: Annecim pembe olsun.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ben: ??? </span><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">(Pembe en nefret ettiği renk-ti)</span></span></i></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ada: Yok yok beyaz olsun. Yanında da böyle güzel dantelleri olsun.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ben: ??? </span><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">(Dantel?!)</span></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ada: Anne?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ben: Efendim kızım?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ada: (Kocaman bir gülümsemeyle) Adı da Burçak olsun mu?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Burçak...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">O gün ne pembe giyinmiştin, ne de dantelli bir şeyler; ne bebek oynadınız kızımla, ne evcilik. Ama işte o içini eriten şey, belki de senin sıcaklığın, senin inceliğin, senin duyarlılığın, senin şefkatindi. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Birkaç gün sonrasında da hafif kikirdeyerek, hafif utangaç ne dedi biliyor musun?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Anne, Maviş'i görmeye gidelim mi? </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; "><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">(Doğrusu o an, maviş dediğinde, senin maviş kuşun aklıma gelmemişti)</span> </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">Antalya'ya yani? Burçak'a?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Uzaktasın canım arkadaşım, ama sıcaklığın yanımızda. Biz nasıl ki bu kadar az görüşerek hala "en iyi arkadaş" kaldıysak, kızım da seni neredeyse hiç görmeden bir teyze kazandı. Gerçek bir teyze yani, annesinin kardeşi olandan.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ne desem bilmiyorum. O gün bugündür seni konuşuyoruz. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">(Her defasında içimden ne dilek tutuyorum, tahmin edebilirsin)</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">İyi ki geldin. Yine gel...</span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-56248885752204206982011-02-28T08:29:00.004+02:002011-03-01T00:29:14.233+02:00Music Together Bahar Dönemi Başlıyor!Aslında kayıtlar başlıyor, 1 Mart'ta. Bilgiler ve online kayıtlar websitemizde: <a href="http://www.musictogetherist.com/">www.musictogetherist.com</a> <div><br /></div><div>0-5 yaş arası çocuğu olan tüm aileleri bekliyoruz. Müziğimizle baharı getireceğiz, çocuklarımızla birlikte öğrenecek, eğleneceğiz. </div><div><br /></div><div><i>Facebook grubumuza katılmak için </i><i><a href="http://www.facebook.com/group.php?gid=38880646639">tıklayın</a>.</i></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-80569916986619178832011-02-21T23:00:00.009+02:002020-07-14T10:01:09.971+03:00Entellektüel Dönem<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://1.bp.blogspot.com/-qlI_EwnK_7A/TWLo0x_JKDI/AAAAAAAAGrY/Hz0Cln810WE/s1600/0001YP.jpeg"><br /><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 320px; height: 318px;" src="http://1.bp.blogspot.com/-qlI_EwnK_7A/TWLo0x_JKDI/AAAAAAAAGrY/Hz0Cln810WE/s320/0001YP.jpeg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5576275282107115570" /></a><br /><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><div style="text-align: justify;">Bundan öncesi erken ergenlik dönemi idi ise, bu dönem de entellektüel dönem olsa gerek.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Garip şeyler oluyor. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bugün başıma gelenleri söylesem yeterli herhalde. Sabah: Bir elinde birlikte yattığı miniş kuzusu, diğer elinde bir <a href="http://www.muzikkitaplari.com/product_info.php/cPath/25_23/products_id/563">Piyano Kitabı</a> mahmur bir suratla yanıma geliyor, henüz uykudan sıyrılmamışım, beni dürtüyor, daha doğrusu sarsıyor, uyanayım istiyor: "Annee, hadi uyan, bana notaları öğret, hangisi re'ydi?"</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Yine sabah el-yüz yıkama faslında: "Anne, sana bir şey söyliicem: Beni bir konsere götürür müsün? Ama orkestra olsun. Bir de ben de çıkayım, tamam mı?" Şaşırıyorum, çaktırmıyorum. "Hmm, tamam Ada'cım" diyorum. "Senin kadar küçükleri almayabilirler ama bir sorarız, sen sahneye mi çıkmak istiyorsun? "Evet, ben de çalıcam" "Ne çalacaksın Ada'cım?" "Simbal, hani var ya, dat daradaradara, dat dara daradara, dat dara..."</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Sonrasında, bu sefer ben hızımı alamıyorum, youtube'u açıyoruz. Bir <a href="http://www.youtube.com/watch?v=3vwZAkfLKK8">Dudamel</a> izliyoruz; tamam izliyor, tamam ilgiyle ama tam dört kere "tekrar" diyor. O arada tabii enstürmanları hatmediyor. Pikolo, flüt, korno, trombon, çello, neyi gösterirse kamera artık. Ben de o arada Venezuella'lı varoş çocuklarının <a href="http://www.ted.com/talks/lang/tur/jose_abreu_on_kids_transformed_by_music.html">başarı</a>sına ağlaşıyorum. Ada'ya da anlatmak istiyorum, hani şöyle masal gibi ama o beni durduruyor, müzik dinlerken konuşmamdan hoşlanmıyor.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ona orkestra yöneten <a href="http://www.youtube.com/watch?v=0REJ-lCGiKU">3 yaşındaki çocuğu</a> açıyorum sonra, ona da bayılıyor, iki-üç kere de onu dinliyoruz. Sonra başka kayıtlar, başka konserler... O arada -hasta olduğu için evde olduğu için- iki küçük öğrencimin üstüste dersini dinliyor. Sus-pus. Arada piyanonun ayna gibi yüzeyinden bakışıyoruz. Gülümsüyor bana.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hadi bunlar tamam. Müzikle yaşayan bir evin ferdi. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ama diğeri... Bir garip.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bugün akşam yemeği bitiminde ağzından çıkan laf: "Hadi anne, Yaşar Kemal okuyalım" (!) "Mustafa'yı ama."</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Ben şaşmıyorum ama Fethi şok, anlatmıştım, kendi şahit olmamıştı. Yemekten sonra Yaşar Kemal'in 18 sayfalık <a href="http://vimeo.com/9650252">Beyaz Pantolon</a> hikayesini okuyorum. Dün iki kere istemişti, bugünü üç kezle kapatıyoruz. Sesim kısılıyor, nefesim tükeniyor-kolay da sayılmaz dili, soru işaretleri beynimde dört dönüyor...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">***</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Böyle oldu.</div><div style="text-align: justify;">Kendini beğendirme kaygısı değil. Çünkü tüm tiyatro becerimi kullanmaya çalışarak, hayret etme güdümü bastırıyorum. Sadece içinden öyle geliyor. Evet evet böyle. Yani "annemi şaşırtayım, aman babama hava atayım" değil durum. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">İlle de trompet çalmak istiyor mesela. Ama bu ara Carmen'den dolayı simballere takmış vaziyette. El simballeriyle eşlik ediyor esere ama her gün en az birkaç kere büyük simbal almamız için yalvarıyor. Baktı kafamız karışık, bizden cevap gelmiyor, bu gece Amerika'dan aldırmamı önerdi! </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Repertuarın klasikleri normal olarak kafasında ve her gün istek parçaları var, kuyruğumda dolaşarak hem de. Türk Marşı, Für Elise, bir Chopin Nocturne, Vivaldi Mevsimler ama ille de İlkbahar ve son günlerde defalarca Carmen (bu Little Einstein'lardan dolayı repertuarına girdi, bizde duymamıştı hiç). Caz da dinliyoruz, onda da bugünlerde favorisi Sophie Millman, Beautiful Love. Ipod profesörü oldu kendisi. </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Arada piyano da çalıyoruz, kitabı koltuğunun altına kapıp, ders almak istediğinde, piyano odasında girince ben, ders aldığını zannediyor gerçekten. Ama değil, çünkü o bana ders veriyor, "şimdi hadi Für Elise çalalım, tamam mı? Ama ben şurdan çalayım!" </div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Bir de PiyanoMini'ye katılmaya başladı. İki haftadır ders günü, ders öncesinde ve sonrasında bana "Yapıncak Öğretmen" diyor!! (ben de onu yemek istiyorum ama bu başka bir konu)</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">***</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Adakızım'ın bugünlerde yaptığı şeyler; kanını kaynatan, ona heyecan veren şeyler bunlar işte. Yo, yo, büyüyünce müzisyen olacağını sanıyorsanız yanılıyorsunuz. O konuda net ve ısrarcı: 'Tamiratçı' olacak. Değişmedi yani kararı.</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">***</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Müzisyen olur mu? Bilemem. Henüz çok erken. Ama şu anda bu müziği çok seviyor. Bestecilerle, eserlerle tanışmak en büyük heyecanı. Ve bu tabii ki benim çok hoşuma gidiyor :) Yaşar Kemal'e gelince...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;">Hmm...</div><div style="text-align: justify;"><br /></div><div style="text-align: justify;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:x-small;">* Kaydetmesem olmazdı, linkler de senin için Adakızım, belki büyüyünce tıklarsın :)</span></i></div></span>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-42873660105858180842011-01-06T12:51:00.007+02:002020-07-14T10:01:21.841+03:00Müzikle Tazeleniyoruz<a href="http://4.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TSW56nDmdHI/AAAAAAAAGqo/YZSD8VE7ZQw/s1600/DSC07688.JPG" onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}"><img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5559053731626382450" src="http://4.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TSW56nDmdHI/AAAAAAAAGqo/YZSD8VE7ZQw/s400/DSC07688.JPG" style="cursor: hand; cursor: pointer; display: block; height: 267px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 400px;" /></a><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;">Birkaç gündür harıl harıl çalışıyorum. </span><a href="http://www.musictogetherist.com/"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;">Music Together</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"> yeni dönemimiz başlıyor, kolay değil. Yeni yıl, yeni dilekler; yeni şarkılar, yeni müzikler. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;">Tazelenme... </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;">Zaman su gibi akıp gidiyor. Bu yedinci dönemimiz olacak, inanılır gibi değil! Bebekliklerine şahit olduğum bir sürü miniğin artık birer çocuk olduğunu görüyorum. Bazıları hatta piyanist olma yolunda ilk adımlarını attılar. Çok mutluyum...</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;">İki dönem arası üç hafta tatil fazla geldi. O canlılık, müziğin dokunuşuyla değişen ruh halleri, cıvıltılar her zaman olmalı. Müzik hiç durmamalı. </span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;">Baharı şarkılarımızla getirelim, bloglarımıza müzikle bereket getirelim; daha çok yazalım, daha çok çizelim. Daha çok yaşayıp, daha çok gülelim.</span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;"><br /></span></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span class="Apple-style-span" style="color: #222222; font-family: Verdana, Geneva, sans-serif; font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana;">Moral dolu bir yazı oldu bu. Müziğin sihri herhalde. Düşününce bile serotonin salgılıyorum :)</span></span></div>
Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-9142183913821336712010-12-27T16:42:00.005+02:002020-07-14T10:01:38.877+03:00İyiyiz Hoşuz<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Öncelikle,</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">İyiyim. </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Yine kablodan, kordondan girip, üstüne suspus olmam düpedüz ayıp bir olay. Farkındayım. Kontrollerim vardı. Benim yaramaz kalbim, malum... Bir durdu, bir vurdu, hayatımın tuzu biberi oldu geçen günlerde. </span><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">(Yok, yok, kafiyeden öyle dedim, yoksa çok da vurdulu, kırdılı bir aksiyon olmadı).</span></i></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Yine.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Tuz biber iyidir, yaşamın önemini idrak ettirir. </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Ettim mi? Ettim. Bu konuyu burda kestim mi? E tamam kestim.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">*</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Yolculuklardaydık yine. Nefes alma, özlem giderme yolculukları. Ankara-İstanbul yolları. Partiler, partiler, düğünler, yemekler... Ordan oraya savrulduk, dans ettik, yorulduk, enerji dolduk, uykumuzdan olduk. İyi geldi. Ada'ya da iyi geldi. Pistte durmaksızın dans eden özgür çocuk modelinde bir çocuk artık Ada. Hani benim eskiden en 'sinir olduğum', şimdi en 'şirin bulduğum model'! Annelik tuhaf şey.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Pek güzel ilk partimiz Ceyda'daydı geçen hafta. Baba tarafı tüm aile, kuzenlerle mesut Ada. Boncuk-ışık harika ağaç, hediyeler, maskeler, mamalar, boğuşmalar... Sonra koşa koşa Ankara'ya döndük, Ceylan'ımızın düğünü, Ada'nın peşinde ablalar, ablaların peşinde Ada ve tabii pistte Ada, uyumayan Ada, mutlu Ada... Sonra da bizim evdeki parti, fazla nüfuslu parti, annemin 70 kişilik klasiği! Çılgın parti, çekilişli, hediyeli, müzikli, danslı, gürültülü ve boool yemekli parti.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Yorgunum. Gerçekten. Sırf geçen hafta 3 kere Ankara-İstanbul yapmışım otobüs, tren. </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Okumak istiyorum bol bol, bir de yazmak. Aslında bu aralar, iki arada bir derede de olsa, hem okuyorum, hem yazıyorum. Tekdüze hayatımın renklerini kitaplarda buluyorum. Yeni yazarlarla tanışıp heyecanlanıyorum. Başka şeyler de yapıyorum kaçarken, kovalarken: Yeni bir program hazırlıyorum, </span><i><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">pre-piano</span></i><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">. Bir de güzel isim buldum: piyanomini -</span></span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">beğendiniz mi? </span></span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">3-5 yaş çocuklar için oyunlu, bireysel ders öncesi piyano hazırlık programı. </span><a href="http://www.musictogetherist.com/"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Music Together</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">'ın bir nevi devamı, Music Together eksi anne-baba, eşittir bir piyano, bir öğretmen ve 2-3 arkadaş. Güzel olacak...</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Böyle geçiyor günler işte. Yıl bitiyor, yazısız kalmak olmazdı. Yine yazarım ama bilmiyorum ne zaman. Yakında fotoğraflar eklenecek, söz.</span></span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-10124855725120251642010-11-23T11:44:00.010+02:002020-07-14T10:01:53.735+03:00Serbest Kürsümsü<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Oramdan buramdan kordonlar sarkıyor yine, pantolonuma iliştirilmiş eski walkman kılıklı 'cihaz'la çok </span></span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">cool</span></span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">um, çok. Arada 'bip'liyorum. Bu bipler, elektrodların tene temasta sorun yaşadıklarında verdikleri sinyalmiş. Cumaya kadar böyleyim. Olsun. Kablolarımı, kordonlarımı seviyorum. Şimdilik yani. Daha doğrusu, </span></span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">pozitivite seansı</span></span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">ndayım 24 saat -onlar da beni sevsin diye tabii, danışıklı dövüş. Mecbur, n'apacaksın?</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Ne mi yapacağım? Salı bugün. Tatil!</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Salı babaanne günü. Ada için tam gün aktivite dem</span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">ek. Artık bugün at mı olur, lunapark mı; evde yastık-çadır mı, elişi partisi mi; dışarda tren gezisi mi, çarşı-pazar mı bilmem.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 271px; height: 400px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TOudQ9tInLI/AAAAAAAAGpY/dshG8J3dXLY/s400/DSC_0031%2Bcrop.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5542696681176865970" /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Benim için ise bugün, sessizlik demek. </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Salıları sessizlik alıyor, sessizliğin bıraktığı huzur da bana kalıyor. Oh! </span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Amaa... Akşama doğru huzuru kemirmeye başlıyorum beklenmedik. Fazla geliyor bir noktada. Sessizliğiyle beni sarmalayan o pembe huzurdan sıyrılıp, hayatımın fosforlu neşesini kucaklamak istiyorum karşılığında. Gürültüye aş eriyorum kıvıl kıvıl. </span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Gün uzuyor. </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Miniğimi özlüyorum.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">*</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Ama şimdi, sessizlik, evet evet. Kahve eşliğinde -ve de </span></span><a href="http://www.wgbh.org/995/"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">wgbh</span></span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"> tabii. Sessizlik dediysek, renksizlik demedik öyle ya? Müzik ve kahve, kitapsız öksüz. </span></span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Sevgili Arsız Ölüm</span></span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">'ü okuyorum, son birkaç sayfa. Salı'ları kitap kulübü günüm. Bundan sonra </span></span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Kürk Mantolu Madonna</span></span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">...</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Cahil hissediyorum kendimi feci halde. Edebiyatla ne zaman, nasıl yolları ayırdığımın cevabını arıyorum. Tonla mesleki, sayısız sanat, tek tük bilim, üç-beş kişisel gelişim, onlarca da anne-bebek kitabı raflarımda. Edebiyat? Eski günlerimde. Ayda yılda okuduğum üç-beş taneleri saymazsam tabii. Rezalet! Resmen. Bilkent günlerimi hatırlıyorum, kütüphaneyi sömürdüğüm, bir yazara tutulup, tüm kitaplarını gece-gece bitirmeden, yenisini keşfetmediğim günleri. Bilkent'te geçirdiğim onca yılın en büyük karı, o kütüphane idi. Neyse. </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Eksiklikler insanda ağırlık yaratıyor. </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Şimdi işte, çok ağır kitaplarım var beni bekleyen, sıra sıra...</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">*</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">İnsanın kendine dönmesi güzel. Kuzucuğum okula başladığında fark ettim ben de, 'o'ndan başka/bağımsız bir 'ben' olduğunu. Canım kızım, artık sen de kendi başına bir bireysin. Arkadaşlarınla, oyunlarınla, seçimlerinle, zevklerinle. </span></span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Ben olmayan bir sen. </span></span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Öyle heyecan veriyor ki seni izlemek. Her yeni gün, bende daha fazla merak uyandırıyor. Şimdi sırada ne var diye bekliyorum.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 268px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TOudcxMawBI/AAAAAAAAGpg/yVdFkcFJpgY/s400/DSC_0009%2Bx.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5542696883976847378" /><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;">Ne mutlu bana ki, duygularını ifade edebiliyorsun. Ne şanslıyım ki, sevgini gösterebiliyorsun. Görüyorum ki, adalet ve özveri gibi senin için bulanık olabilecek bazı kavramların pekala da farkındasın. Her gün yeni bir sen yaşıyorum bebeğim. Adakızım, cankuşum. Büyüyorsun, farkında mısın? Farkındasın, farkındasııın...</span></span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-77694974532181801952010-10-29T14:33:00.005+03:002020-07-14T10:02:34.719+03:00Zor İş<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">Bugün erkenden uyandık. Ankara'dayız, kalabalık aile ortamı: Anneanne, dede, nene, büyük hala, büyük teyze. Ada ve ben. Video aleti annemin elinde, Ada dans ediyor, o çekiyor, çekerken de anlatıyor. Laf tabii günün anlam ve önemine geliyor. Biraz sevinçli, biraz hüzünlü olduğumuzu söylüyor annem. Neden üzüntülü, neden sevinçli, sorguluyoruz, biraz tartışıyoruz. Ülkenin durumu, vs. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">Babamın dedesi de ilk meclisten. Babaannemden çok dinlemişliğim var Atatürk'ü. Birinci elden yani. Ama babaannem artık yok. Ada'nın onu göremediğine, onun o tatlı sohbetlerine şahit olamadığına bir kez daha üzülüyorum. Atatürk'ü en iyi o anlatırdı diyorum içimden.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Sonra da, 'Hadi' diyorum babama, 'Ada'ya Atatürk'ü anlatın, bugünün önemini, onun anlayacağı dilden' -kendi sorumluluklarımdan bile-isteye kaçarak. Araya laflar giriyor, sanki konu kaynıyor. Bir kez daha dürtüyorum babamı, 'Hadi baba, kaçmayın, en güzel siz anlatırsınız biliyorum'. Babam 'düşünüyorum' diyor, gerçekten düşünüyor. Kafa karışık kolay değil. Düşünceler uzuyor, Ada'ya anlatacağımıza, kendimiz konuşmaya başlıyoruz. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">*</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ve... Düşünmeye devam ediyoruz. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Kolay değil 3 yaşındaki bir çocuğa böyle bir konuda söylemek istediklerinizi onun dilinden iletebilmek. Kolay değil bir lideri tanıtmak...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">*</span></div><div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; "><a href="http://www.pratikanne.com/2010/10/cocuklara-liderleri-tantmak-ataturk.html">Pratik Anne'nin yazısı</a>nı okudum şimdi. Siz de okuyun, verdiği link'leri de üşenmeyin açın, paylaşın.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"> </span></div></div></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-10148407199932124842010-10-28T01:51:00.005+03:002020-07-14T10:02:22.435+03:00Uyku Hali<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">Tuhaf bir saat. Evin içinde sükunet; alışık olmadığım ses. Sesinden değil de, yoğunluğundan. </span></div><div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">Bu evdeki sessizlik hep gürültü gibi geliyor bana.</span></div><div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">*</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Dışarda yağmur damlaları, kurşun gibi kuvvetli çarpıyor oraya buraya. İçim ürperiyor ama bir yandan da güzel geliyor: Ev sıcak...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ada sıkkın, ağlak, ne istediği muğlak. Ben bitkin, yorgun, enerjisi solgun.</span></div><div style="text-align: justify;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Şiir gibi. Ama değil.</span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Geç saat bende kafiye yaratıyor. Elimde değil.</span></span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">*</span></span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Aslında bu postun gideceği adres belliydi de, beceremedim. Gecenin sarhoşluğundayım.</span></span></i></div><div style="text-align: justify;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Sabaha kadar oturmak lazım. Herkes uyuyor ya, ağlayan, </span></span><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">ıh</span><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">layan kız rüyalarda ya; </span></span></i><i><span class="Apple-style-span" style="font-style: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">göz kırpmadan, kıpırdamadan, bir koltuğa kurulup ayak uzatmak lazım.</span></span></i></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Kafa dinlemek, kulak dinlendirmek lazım.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Falan filan yani. Aslında gidip uyumak lazım.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ne yazmak istediklerimi yazabildim, ne Ceyda'nın son çektiği fotoları serpiştirebildim. </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">Yuh olsun bana.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">İyi geceler sayın seyirciler.</span></div></div></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-52411592837262850042010-10-20T21:22:00.003+03:002020-07-14T10:02:52.248+03:00Gel, Dengeni Görelim :)<iframe src="http://player.vimeo.com/video/16052262" width="400" height="300" frameborder="0"></iframe><br /><br /><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Gittik evet. Buz patenine, ilk kez! </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Önce ürkek gözlemci, sonra paytak cesurdu. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Komik laflar etmek istiyorum. 'Gurur duyuyorum' gibi. Haha! Annelik komik bir şey...</span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-56322500334005474762010-10-18T23:32:00.008+03:002020-07-14T10:03:02.091+03:00Okul Durumları<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ada haftada üç yarım gün okula gidiyor. İki haftası bitti. Başladığından beri her sabah yanıma gelip, "bugün okul var mı?" diye soruyor. Yok dersem, "Neden?" diyor, ben de açıklıyorum durumu.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Bugün (Pazartesi'leri okulu yok):</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Anne, okul var mı bugün?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Yok Ada'cım, bugün tatil günün.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Neden?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Sen okula mı gitmek istiyorsun?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Evet (onaylayıcı baş hareketi ile)</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Ama buna alış, her gün gitmiyorsun. Biraz büyümen ve hazır olman gerek.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Anne?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Efendim?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Öğretmenimi arayalım mı? </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- ?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Ona büyüdüğümü söyleyelim. Beni çağırsın, giyinelim okula gidelim.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- (WOW!)</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><img style="text-align: justify;display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; cursor: pointer; width: 267px; height: 400px; " src="http://2.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TLy00ZFWkqI/AAAAAAAAGo0/Sx5x0vLK3hY/s400/DSC09208.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5529493254683660962" /><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;">Mesela yani :)</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Sanırım hazır!</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Kendimi suçlu hissetmeden, onu da fazla bekletmeden, bir de tabii evde birbirimizi gebertmeden (!).</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Kasım ayında...</span></div><div style="text-align: justify;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">(Böööğ, ağlamak geliyor içimden</span></span></i><span class="Apple-style-span" style="font-size:small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">...)</span></span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-55475273018068160782010-10-14T12:41:00.008+03:002020-07-14T10:03:12.207+03:00Tamirci Abi<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TLdglWEVemI/AAAAAAAAGos/RJBm2XUsx1Q/s1600/DSC09454.JPG"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 267px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TLdglWEVemI/AAAAAAAAGos/RJBm2XUsx1Q/s400/DSC09454.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527993262315764322" /></a><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Zor gitti okula. Kıyafet meselesi. Ya yazlık modda olmak ya da</span> <span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">kafasına uygun sportiflikte arz-ı endam etmek istiyor. </span>'<span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Abi kıyafetleri istiyorum' diyor ve hiç bir şekilde pastel renkli, çiçekli, etekli kıyafetleri kabul etmiyor. Bazen oyunla, kandırmayla giyerse, kendini beğendiği oluyor ama. Aynadaki aksi ile cilveleşiyor. Ve de koşarken ne yaparsa yapsın, kız gibi koşuyor!</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">'Büyüyünce </span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">tamiratçı</span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"> olucam' diyor ısrarla, fikrini değiştireceğe de benzemiyor.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Gerçekten de evdeki gerçek veya oyuncak tamir setleriyle pek keyifli dakikalar geçiriyor.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 267px; height: 400px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TLdgFcRre8I/AAAAAAAAGoc/unJ_ZGc9Wn0/s400/DSC09450.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5527992714226531266" /><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Sürekli program yapıp, onu bir türlü <a href="http://www.santralsitanbul.com/">Santral İstanbul</a>'a götürememiştim. Geçtiğimiz haftasonu babasıyla gittiler, çok mutlu olmuş.</span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-87075236009559744462010-10-12T23:03:00.003+03:002020-07-14T10:03:23.093+03:00Tonlama<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ayakları kocaman oldu. İnanılır gibi değil. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Dili de öyle. Kendinden büyük, bazen de haddinden büyük laflar ediyor.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Son birkaç gündür şöyle bir diyalog geçiyor aramızda. Sınırlarımı zorluyor, zorluyor, binbir çeşit çözüm önerim tükendiği anda, dolayısıyla da suların negatif duyguların ağırlığıyla durulduğu anda, yanıma sokuluyor, bacağıma sarılıyor, ya da benden ona sarılmamı istiyor ve patlatıyor:</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">"Üzülme anne, ben seni seviyorum."</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Vurguları tuhaf yerlere koyarak.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Öyle soru işaretleri doğuran bir tonlamayla söylüyor ki, ilgiye ihtiyacı olan o mu, sevgiye ihtiyacı olan ben miyim, karışıyor.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Kafamı karıştırıyor...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><i>Diyalog gerçekleşmiyor. </i></span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-6916804547513239722010-10-11T21:53:00.006+03:002020-07-14T10:03:41.824+03:00Elmalı Kırıntı<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">Ayça'nın <a href="http://www.pi.web.tr/pazar-kurabiyesi">blog</a>undaki kurabiye postunu okuyunca "tüh be ben neden foto çekmedim?" dedim. Anıları biriktirmek gerek, görsel hafıza en canlı hafıza sonuçta. Blog alışkanlığımı kaybetmişim.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Anlatayım o zaman: Bugünkü cinnetlik günümün en güzel anı <i>apple crumble</i> maceramızdı. Zaten Ada ne yapbozlarla ilgilendi hayatta; ne rakamlarla, sayılarla; ne resim yapmayı sevdi, ne killerle içli dışlı oldu. İlgi alanları müzik -dolayısıyla dil becerileri ve... </span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Ve? </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">- Ev işleri!</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Yıkasın, paklasın, düzenlesin; döksün, çırpsın, koklasın -dolayısıyla yesin tabii; süpürsün, dağıtsın, silsin... İlk eğitimi profesyonel eldendi: Evimizin sultanı Sultan Abla'sından. Şimdi ise, sonradan gelen 'abla'ları pek haklı sebeplerle sepetleyip, guguk kuşu gibi kalan şaşkın annesinin yanında hünerlerini geliştirmek istiyor ama zor, çok zor...</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Neyse ki arada yemeğe gidiyor elim. <i>E mecburen.</i> O zaman işte küçük yardımcımdan da faydalanmam şart oluyor. <i>Aktivite olsun da isterse dolma olsun, sarma olsun, değil mi ama?</i> </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 268px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TLNmR3StP1I/AAAAAAAAGoU/jP4nIbtrbuc/s400/DSC_0816+pol.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5526873624799952722" /><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;">By Ceyda- Günün anlam ve önemine uydu bu foto</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Bugün hayatı "apple crumble"la kurtardık. Minikl</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">erle </span><span class="Apple-style-span" style="font-family: verdana; ">yapılacak kolay mı kolay, mevsime de uyar mı uyar bir tatlı diyelim.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ölçüleri kesin karıştırırım ama hatırladığımı söyleyeyim:</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">(Biz ölçüleri kendimize göre şekillendirdik)</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">4 elma</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">250 gr. şeker</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">200 gr. un</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">biraz tarçın</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">150 gr. tereyağ</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Elmalar küçükçe doğranıp tencereye atılıyor, üzerine 2-3 kaşık toz şeker, kapağı kapatılıp arada incitmeden karıştırılarak yarım saat pişiyor. Ateşten alınıp, azıcık ezilip soğumaya bırakılıyor.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Başka bir kapta kalan şeker, un, tarçın ve tereyağ ekmek kırıntısı şekline gelecek şekilde hamurlaştırmaksızın yoğruluyor. Elmalar bir fırın kabına alınıyor, üzerine kırıntı dökülüyor ve fırına... </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Üstü kızarınca çıkarıp üzerine sütle karıştırdığınız kremayı -dondurma da bir seçenek- döküyorsunuz. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Misss...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">*</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Uyuyor Ada'cığım, kudurmuş gibiydi yine bugün. Belki de her gün okula gitmesi gerekiyor artık. Her gün parka gidip koştursa da, olmuyor belki artık evde. Durulmuyor. Tırmanması, koşması, bir şeyleri karıştırması, bozması, dağıtması gerekiyor sanki her daim. Tanıyamadığım bir Ada var birkaç gündür karşımda.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><i>Bir de 'ev işlerini çok seviyor' yazıyorum. </i></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><i>Tutarsız anne, cık cık cık...</i></span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-45850403722208423162010-10-11T00:11:00.007+03:002020-07-14T10:03:32.728+03:00Yuvarlanmaca<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><a href="http://teuxdeux.com">İşaretledikçe</a></span><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"> rahatlıyor, işaretledikçe hafifliyorum. Bana disiplin iyi geliyor ama belirlediğim günlük programım aksarsa şayet, çalkalanıyorum. Olmuyor. Hayatın arkasından koşturmaya başlamış buluyorum kendimi biraz sonrasında. Yorulmaya başlıyor, geriliyorum.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Tıpkı Ada gibi. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Uykusuna, yemeğine, aktivitesine müdahale yoksa, keyif keka. Şayet doğaçlama bir olay gerçekleşiyorsa, vay halimize... Okuldan uyku saatinin ortasında çıkıyor mesela. O uykunun cazibesinin çekimi ile harap bitap eve koşuyor. Şanslıysa yakalıyor ucundan. Ama uyku bu, hem de "okul-sonrası" uyku, annelerin uyandıramayacağı pembelikte. Uzuyor da uzuyor. Gece yatış saati de beklendik bir şekilde kayıyor da kayıyor. </span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Sonucunda onun ruhu, benim gözler-kaşlar da kaymaya başlıyor. Sabırlar taşıyor. </span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">İnsanız ya</span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ama olmuyor. Olmamalı. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ama kontrol nereye kadar? Olmalı mı?</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">*</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Üç yıl </span><a href="http://kucukada.blogspot.com/search/label/Tracy%20Hogg"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Tracy</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">'nin de büyük yardımıyla düzen torpilli yaşadık, kolayından. </span><i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Hem de ne kolayından!</span></i><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"> Ama hayat çağlaya çağlaya geliyor üstümüze, girdaplara giriyor, çıkıyoruz artık çaresiz. Düzen takipçisi rolümüz, manevracı </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">bir role dönüştü son zamanlarda. Hayat geliyor, biz iki kıvrım hareket yapıyoruz, kurtulduk kurtulduk; yoksa kriz.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">*</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Yeni bir dönemdeyiz. Ve bakıyorum da yavaştan öğreniyoruz. Artık hayatı yönetmiyor, hayata adapte oluyoruz. Hissediyorum, eğlenceli bile olabilir. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Göreceğiz... </span><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:verdana;">Kutlu olsun.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 267px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TLI35W6jUbI/AAAAAAAAGoM/Ni_Vcn-GLHc/s400/DSC09293.JPG" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5526541151280255410" />Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-3804488374059118082010-10-08T22:20:00.003+03:002020-07-14T10:03:55.279+03:00Kızım Babaannesindeyken...<div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Bugün bir günah işledim. Sinemaya gittim, tek başıma hem de. Öyle utandım ki yaptığımdan, kimseciklere söyleyemedim. </span></div></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-75348367030559573882010-10-07T00:06:00.003+03:002020-07-14T10:04:06.153+03:00İki Hatıra<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Madem ki bu sefer açmışım </span><a href="http://www.jazzradio.com/"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">caz radyosu</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">nu Chopin üstüne, madem ki nefes alıyorum bir kahve, bir kaçamak çikolatayla; madem ki, Adakızım ağır/bitap uykularda sıcacık ayaklarıyla, madem ki öksürmüyor hatta bugünkü kıyafetsiz yaşam protestosu üzerine; işe yarayayım dedim iki hatıra... Fotoğraflar </span><a href="http://adochka.deviantart.com"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ceyda</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">'dan bittabi.</span></div><br /><div><embed src="http://widget-74.slide.com/widgets/slideticker.swf" type="application/x-shockwave-flash" quality="high" scale="noscale" salign="l" wmode="transparent" flashvars="cy=bb&il=1&channel=1441151880784269172&site=widget-74.slide.com" style="width:400px;height:320px" name="flashticker" align="middle"></embed><div style="width:400px;text-align:left;"><a href="http://www.slide.com/pivot?cy=bb&at=un&id=1441151880784269172&map=1" target="_blank"></a></div><a href="http://www.slide.com/pivot?cy=bb&at=un&id=1441151880784269172&map=1" target="_blank"></a></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-79569621231542889522010-10-06T22:03:00.005+03:002010-10-07T10:11:39.443+03:00İlaç<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:verdana;">Annem doğru bir laf etti bugün: "Fazla içli dışlı oldunuz."</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Feci bir gündü... Ada resmen yaramazlığı aşan davranışlarda bulundu. Bile-isteye; sınırlarımı merak ediyor, beni zorluyor; bir nevi oyun. Ve ben bir insanım!</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ne yapacağımı şaşırıyorum böyle durumlarda. Bugün bir de tatil günüm, öğrencim de yoktu, onun da okulu yoktu. Sürekli ve de es'siz bir biçimde "içli-dışlı"ydık, doğru. Uyumadı bir kere! Ne o alışık bu duruma, ne ben. Sırtımdaydı, sinirlerimin ucunda. Tüm zekice manevralarda. Çalkalandık. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Yoruldum.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Üzüldüm.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Kızdım hatta.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Tükendim özette...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">*</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Şu an pek şanlı </span><a href="http://konkurs.chopin.pl/en/edition/xvi/online/broadcasting"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Chopin Yarışması</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">'nı dinliyorum yatakta. Şaka gibi değil mi? Online. Naklen. Hepsi çaldığım eserler, her notada kalbimde heyecan.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Zor güne ne kapanış. İlaç gibi geldi, ilaç...</span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-28912895818538685042010-10-05T11:14:00.007+03:002010-10-05T12:12:53.139+03:00TonTon, KiKi ve Ada -Bir Okul Hikayesi<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TKrpDI42EXI/AAAAAAAAGoE/uDVMftCt7Yc/s1600/IMG_1386.jpg"><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 400px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TKrpDI42EXI/AAAAAAAAGoE/uDVMftCt7Yc/s400/IMG_1386.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5524484133058122098" /></a><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">Fotoğraf: Ceyda Eldem</span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: small;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TKrogV4g3BI/AAAAAAAAGn0/2Xl1LCq8YO4/s1600/DSC_0814.jpg"></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Bütün yaz lafı döndürüp dolaştırıp öğretmenine ve okuldaki arkadaşlarına getirse de, 'sonbahar geldiğinde yine başlayacaksın' dediğimde, en kırmızısından reddediyordu okula gitmeyi. Ekim başı başlama planını kafamda oturtup, günler de yaklaşmaya başladığında; ümidimi kesercesine karşı çıkmaya başlamıştı bu fikre.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">TonTon ve KiKi sağolsun. Ada'nın arkadaşları: Biri kalın sesli, hafif yaramaz baş parmağım; diğeri iyi kalpli, yumuşak sesli işaret parmağım. Birkaç gündür, okula gidiyorlar kendileri (!), bizimki de kah anneleri, kah arkadaşları. Birlikte senaryo yazıyoruz, birlikte oynuyoruz. KiKi ile TonTon, her çeşit ruh halini yaşadıktan sonra okula gidiyorlar ve çok mutlu oluyorlar, en büyük heyecanları ise Ada'nın da okula başlaması. Hikaye işte :)</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Sonuç: Kiki, miki... Önden hayal etme yöntemi işe yaradı!</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Adakızım en kocaman gülümsemesiyle okula gitti bu sabah. Yanağımdan öpüp el sallayarak evden ayrıldı, hatta sevinçten hoplayarak! Devamı ise babaannesinin dediğine göre aynı kolaylıkta olmuş. Sadece 'azıcık yüzü solmuş' içeri girerken. Offf, canım benim. Yine de babaannesine elini sallamış ve arkadaşlarının yanına gitmiş. 'Bay bay...'</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><img style="display:block; margin:0px auto 10px; text-align:center;cursor:pointer; cursor:hand;width: 400px; height: 268px;" src="http://1.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TKrmnAzUh1I/AAAAAAAAGns/X5dyFcsSBXc/s400/DSC_0829+curves.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5524481450827876178" /><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:arial;">Fotoğraf: Ceyda Eldem</span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Budur. Şu anın özeti.</span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Belki şu anda ismimi sayıklayarak ağlıyor oralarda, belki ikinci defa tepki çişini akıtmakta bacaklarından aşağıya, belki, soyunacağım diye tutturuyor yine birilerine. Bilmiyorum. Ama belki de mutlu halinden, belki çıkışta </span><a href="http://www.yoort.com.tr/"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Yoort</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">'ta yiyeceği donmuş yoğurdun hayalinde, belki gak guk konuşmaya çalışıyor bilmediği bir dili, bile isteye...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">İkinci kez okullu oldun bebeğim. Kahramanımsın. Kendini bu kadar iyi tanıdığın için, bu kadar kafanı hazırlama gayretinde bulunduğun için, ne de olsa senin için yine de hala gizem taşıyan bir belirsizliğin içine bana güvenip de atladığın için, mantığın ve iyi niyetin için teşekkür ediyorum sana. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Umarım hazırlandığımız kadar güzel bir ortamın içindesindedir şu an.</span></div></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-14881573750356942502010-10-04T14:25:00.006+03:002010-10-04T15:17:27.603+03:00Emzirme Haftası<div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Gittim koştur koştur, dersten sonra, dersten önce; iki arada, bir derede; ama koşa koşa, sevine sevine. Çok güzeldi: Anneler, bebekler ve fotoğraflar...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Emzirme haftası. Böyle haftalar bana garip geliyor, Anneler Günü gibi. Garip değil mi </span><span class="Apple-style-span" style=" ;font-family:verdana;">gerçekten? Anneliğin günü, haftası mı olur? Ama bir 'vesile' işte, dikkat çekmek için, önemini vurgulamak için, unutturmamak için.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ben emzirdim. Amacım çok çok emzirmekti, hem yararını bildiğimden, hem de inanılmaz mutlu olduğumdan, bebeğimle geçirdiğim en özel, en güzel an olduğundan. Ama bir gün, bir an, bir üzüntü ile ... Bitti. Gitti, şakır şakır gelen süt, damlaya döndü. Henüz üç ay bitmişti. Bir 'felaket'ti, gerçek anlamda vurguluyorum bu kelimeyi.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Çok üzüldüm. Çok. </span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ve ben tam dokuz ay emzirdim bebeğimi.</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">O damlalarla...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Kimse kimseyi suçlamasın. Kimse kimsenin anneliğini emzirme süresiyle ölçmesin nolur. Ama o anın güzelliğini de umarım tüm anneler yaşasın. Tüm babalar, yakınlar, annelere destek olsun, onlara gereken huzuru devam ettirmek için gayret göstersinler, annelerin yanında olsunlar. Bebekler anne kokusuyla büyüsün, süt süt koksunlar. Anne sütü en değerli besin. Toplum da aynı anlayışla annelere bu rahatı sağlasın, anneler rahat rahat besleyebilsinler bebeciklerini, acıktıkları anda, bulundukları yerde...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">*</span></div><div><img style="text-align: justify;display: block; margin-top: 0px; margin-right: auto; margin-bottom: 10px; margin-left: auto; cursor: pointer; width: 240px; height: 320px; " src="http://4.bp.blogspot.com/_KHvSYNBQMF4/TKm__7VpgZI/AAAAAAAAGmo/bN9oax-AcH8/s320/G%C3%B6r%C3%BCnt%C3%BC167.jpg" border="0" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5524157522927780242" /></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Etkinliğe döneyim. Büyük bir <a href="http://http://blogcuanne.com/2010/10/03/emzirme-haftasinda-dun/">organizasyon</a>du (Etkinlikler 17'sine kadar devam edecekmiş). <a href="http://www.lansinoh.com.tr/">Lansinoh</a> sponsorluğunda gerçekleşen bu etkinlikte emeği geçen herkese teşekkürler. Ben defileye yetiştim. Defilenin sonuna. Anne-bebek defilesi. Keşke doğru yerde bulunabilseydim -öyle kalabalıktı ki, keşke bu harika manzarayı daha uygun bir yerden rahatça izleyebilseydim. Ama heyecanı damarlarımda hissettim. 'Podyum'da görmesem de, defile bittikten sonra gördüm, o ışıltılı gözleri, o aydınlık yüzleri. Güzel anneler, tatlı bebekler...</span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ama sonraaa fotoğrafları gördüm. Arkadaşlarımın çektiği fotoğrafları. Yine ağladım, yine gurur duydum. Harikasınız </span><a href="http://www.aycaogus.com/"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Ayça</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">, </span><a href="http://www.aslitur.com/"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Aslı</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;"> ve </span><a href="http://www.ozlemturan.com/"><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">Özlem</span></a><span class="Apple-style-span" style="font-family:verdana;">. Ellerinize, gözlerinize sağlık. Devam, hep devam...</span></div>Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-311478680569159217.post-16237830291633306252010-09-24T15:57:00.003+03:002010-09-24T16:01:32.228+03:00Rudi'nin Veda KonseriYarın kontrtenor arkadaşım Rudi Romeri ile birlikte Beyoğlu Kırım Kilisesi'nde (Alman Lisesi arkası) saat 19:30'da konserimiz var. Pek keyifli repertuar, pek harika mekan... Herkesi bekliyoruz.Yapıncak Gürerkhttp://www.blogger.com/profile/15824671180728128710noreply@blogger.com4