Zor gitti okula. Kıyafet meselesi. Ya yazlık modda olmak ya da kafasına uygun sportiflikte arz-ı endam etmek istiyor. 'Abi kıyafetleri istiyorum' diyor ve hiç bir şekilde pastel renkli, çiçekli, etekli kıyafetleri kabul etmiyor. Bazen oyunla, kandırmayla giyerse, kendini beğendiği oluyor ama. Aynadaki aksi ile cilveleşiyor. Ve de koşarken ne yaparsa yapsın, kız gibi koşuyor!
'Büyüyünce tamiratçı olucam' diyor ısrarla, fikrini değiştireceğe de benzemiyor.
Gerçekten de evdeki gerçek veya oyuncak tamir setleriyle pek keyifli dakikalar geçiriyor.
Sürekli program yapıp, onu bir türlü Santral İstanbul'a götürememiştim. Geçtiğimiz haftasonu babasıyla gittiler, çok mutlu olmuş.
Kayıtlar
4 yorum:
o kadar özlemişim ki sizi Ada' yı.. Uzun zamandır görmediğim dostumla tekrar görüşüyor gibi oldum. Benim de 1.5 yaşında bir kzım var. Ve Adanın yaşasdığı evrelerden geçiyor. Bazen çözüm bulamadığım konularda eski postlarınız çok yol gösterici oluyor. Çok teşekkürler emeğinize ve paylaşımlarınıza..
Tamirci olmayı istemek haa. Çok şirin.
Santral İstanbul'a bende Aslı'yı götürmeyi planlıyorum...
Yapincak ne guzel, yazmaya baslayinca sen, okumus bitirmisim bir cirpida ben:) Ben de kucukken radyonun icini soker, civi cakar, duvar dibine telefon kablosu doserdim. Mimar olur belki o da benim gibi, kimbilir:)
* Cicekkiz, aman ne mutlu oldum, tesekkurler. Her çocuk farklidir ama biraz faydam olduysa ne mutlu bana.
* annelili, gidin gidin :)
* Ozgeee, ne sevinirim. Ama Ada henuz sokme, yikma, bozma asamasinda sanirim ;)
Yorum Gönder