Geceler tuhaflaştı. Adakızım değişmeye başladı. Gibi.
Çok inanasım gelmiyor aslında. Geceleri uyanmasına ne biz alışığız, ne kendi. Bocalıyoruz.
Miniğim birkaç gün önce ve dün gece aynı şekilde uyandı. "Annnee!!" Beni çağırıyor, hatta ağlıyor. Ama ağlamak Ada'nın huyu değil ki. Hastalık sızlanması değil bu belli, acı çekme sesi değil. Panik de değil ama sanki bir çeşit kaygı, korku tepkisi.
İki gece de uyandığında aklı başındaydı, yani gece terörü gibi değildi -o da bir kez başımıza geldi, nasıl olduğunu biliyorum. Rüyadır diye düşündüm ben de ilk önce. Ama bir şey de anlatamadı. Bir korkusu var bebeğimin. Şimdiye kadar "korku" lafını bile kullanmamışız yanında, nasıl çözeceğiz bilmiyorum.
Sohbet ederiz (!) kızımla karşılıklı. Uzun uzun. Sakin sakin. Bugünkü 'sohbetlerimiz'de açık açık söylemese de sanki referanslar karanlıktan korkmuş olabileceği izlenimi veriyor. 22 ay karanlıkta ve hiç sorunsuz yatmış olan miniğimin odasına mini lamba mı koyacağım şimdi? Mini lambalar koca gölgeler yapmaz mı? Hayalgücüne davetiye çıkarmaz mı? Bu vakitten sonra yani?
Kötü alışkanlık, üç gün üstüste tekrarlanınca yerleşirmiş. Böyle bir şey olmamasını diliyorum...
Kayıtlar
8 yorum:
Rüyalar görüyor olabilir, kabus gibi, çocuklar gündüz yaşadığı şeyleri ya da izlediklerini beynine kaydedip, rüyada olmadık şekilde görebilir. Kızım 4,5 yaşında ve bazen ağlayarak uyanıp korkunç rüyaları anlatır. Diyeceğim o ki, çok ama çok normal, bunlar geçici dönemsel durumlar, kaygılanmamaya çalışın, lamba koymayın bence gerek yok. Ya da küçük hanım sizi yönlendiri zaten. Bir de 3 gün de yerleşir gibi inançlar da pek doğru değil, her çocuk kendine özgü, kitaplar da yazanların benim kızıma hiç bir zaman uymadığını söyleyebilirim... Sizin saki ve kaygısız yaklaşımınız o'na yansıyıp o'nua sakinleştirecektir....
Not: Çok itici bir dil kullanmamışımdır umarım, sadece biraz daha tecrübeli olduğumdan bildiklerimi yaşadıklarımı yazdım, kolay gelsin, kızımın adaşına ve size :)
* Girno hoşgeldin, minik Ada'dan abla Ada'ya sevgiler önce :) Dediklerin çok doğru, bir daha böyle bir şey olursa umarım anlatır, çünkü anlatabilen bir çocuk, dilinden geldiğince tabii. Bilememek zorlaştırıyor. "Küçük hanım sizi yönlendirir" lafına bayıldım bu arada :) Teşekkürler!
Sevgili Yapincak,
Tavsiyem ancak ilk asamayi gectikten sonra ise yarayabilir. Korktugu sey neyse-Goz ucuyla yakaladıgı alakasız bir reklamdaki anlik bi goruntu bile olabiliyor- bunu adlandirdiktan sonra devaminda uykudan once O' nu avlamak! Benim ufaklik aglayan bulut diye birseye takti haftalarca.. Ogle uykusundan bile aglayarak aglayan bulutun ona kizgin baktigini soyleyerek uyaniyordu. Bir gece babasiyla beraber onu yakaladik, pencereyi acip annesinin yanina gonderdik ve bitti.
Sevgilerimle
Merhaba,
Bu yastaki cocuklar gun icinde yasadiklari, gordukleri olaylari fantazi ve gerceklerden henuz ayiramadigi icin gece bu tur seyleri yasamalari normal. Onlarin hayal dunyasinda, uykularinda yataklarinin altinda bir timsah yada dolabin icindeki bir cadi hissi uykuda korkmalarina sebep olabilir, bu yaslardaki cocuklar cok hassas olduklari icin herseyden cabuk etkilenmeleri mumkun, o yuzden onlari dinlemeli anlatabildikleri kadarda olsa sorunu birlikte anlamak ve cozmek en iyisi; yatagin altina ve dolabin icine veya sorun nerde ve nasil ise bakmak ve onun gercek olmadigini cocuga hissettirmek ve gostermek gerekli diye dusunuyorum, bence onun hosuna gidebilecek ve ilgisini cekebilecek renkte ve modelde cocuk lambasi ve cok sevdigi ayicigi veya bir oyuncaginida yatagina almasi belki anne ve babadan sonra guven hissi verebilir(benim cocuklarim oyle yapiyorlar oyuncak kopek ve tavsanlariyla yatiyorlar,uyku oncesi rituelimiz olan yikanma, dis fircalama, kitap okuma,anne ve babanin onlara yatmadan once eslik etmesi onlarin daha rahat uyumalarini sagliyor). Cici Ada`ya sevgiler ve tatli ruyalar diliyorum...
Selamlar...
Muhteşem güzel bir fotoğraf, Adakız'a bir kez daha hayran oldum Yapıncak....
dün öyle bir gece yaşadım ki! Şimdi yazını okuyunca düşündüm de; acaba gece terörü müydü bizimki? Fırsat bulursam yaşadıklarımızı yazacğım bloga...
canım benim yaa:=))
Yapıncak IKEAda küçük üstüne basınca yanan lambalar var gölge falan vermiyor ayak ucunda durabilir belki ben öyle yapıyorum azıcık da olsa görme mesafes, veriyor.. ama hepsi geçici dönemler biliyorsun:=) birşey varmış gibi davranmak onu daha çok inandıracaktır ki eminim sen bunu benden iyi bilirsin :=)
Ne tatlı bi bebek.Maşallah Allah analı babalı büyütsün.
Yorum Gönder