Bunu bir ucunda coşku, bir ucunda isyan diye de çevirebilirsiniz. Mutluluğun kucakladığı, coşku. Hüznün kaçamadığı, isyan. Birini hakkımızcasına kucaklarken, diğerini kabul edilmez bulup, inanmak istemiyoruz. İkisi de mantığı zorluyor, gerçek bu. Çözemediğimiz.
Sakinleştiğimizde "hayat...böyle işte", diyoruz. Kafayı iki yana sallayarak, gözler boşluğa kilitli. Öyle, her zaman toz pembe değil yaşam. Karanlıklar da var, gölgelerin kararttığı renkler de. İşin garibi herkese bir uğruyor o kara gölgeli, kara bulutlar. Kaçış yok yani.
Bugünlerde üzüldük. Sevdiklerimizin içi yandı, bizim de yandı. Çok da bir şey söyleyemiyor insan.
Sakinleştiğimizde "hayat...böyle işte", diyoruz. Kafayı iki yana sallayarak, gözler boşluğa kilitli. Öyle, her zaman toz pembe değil yaşam. Karanlıklar da var, gölgelerin kararttığı renkler de. İşin garibi herkese bir uğruyor o kara gölgeli, kara bulutlar. Kaçış yok yani.
Bugünlerde üzüldük. Sevdiklerimizin içi yandı, bizim de yandı. Çok da bir şey söyleyemiyor insan.
Kayıtlar
5 yorum:
Benim ruh halime tercüman olmuşsun. Dilerim çabucak normale döner herşey. Bu ruh haliyle yaşamak çok zor...
Bu hüzünlü günleri çabuk atlatabilmeni dilerim...
Bir vefat haberi üzerine yazılmış bir yazı aslında.
Kısa süre arayla iki kez üzücü haber alan kuzenim ve eşini düşünürken; onların üzüntüleri dolayısıyla, hayatı sorgularken döküldü tuşlara.
Onlar bu arada, bir çok insandan kuvvetlidirler; atlatacaklar, gönderecekler o kara bulutu.
sana ve kuzenine sabırlar dilerim.cabuk atlatmanızı dılerim
Teşekkürler hepinize. Hayatın gerçekleri...
Yorum Gönder