4 Mart 2008 Salı

Kerem ve Ada

Sonunda eski canyoldaşım, iş arkadaşım, dostum Handoş'umu ziyaret edebildim. Bebeklerimiz bir ay arayla doğmuştu. Bizimki abla. Süsledim püsledim miniğimi, ayna karşısına geçtik, pek beğendi kendini; gülücükler, kıkırdamalar. Bu kızın kumaşlarla ve renklerle başka bir ilişkisi var, ama tabii belki de bütün bebekler öyle.
Kerem tatlı mı tatlı gülüşlü, çapkın bakışlı, kıkır kahkahalı bir şeker bebek. Kızım bayıldı arkadaşına, hemen tabii sarılmak, koklaşmak istedi, pek canayakın ya, ama nafile; Kerem başlamaz mı ağlamaya? Ah Kerem ah, bunun hesabını sormaz mı Ada bir on yıl sonra?

Hiç yorum yok: